Laten we beginnen bij je middelbareschooltijd, Patrick. Was je een vlijtige scholier?
Patrick: “Ik ben begonnen in de richting Latijn-wiskunde en geëindigd in duaal leren elektromechanica. Dat houdt in dat ik ik al op mijn zeventiende deeltijds aan het werk was. Ik heb daarna nog een half jaar als elektricien gewerkt, maar dat bleek niet zo m’n ding. De vijf daaropvolgende jaren was ik qua job wat op de dool. Van magazijnier in de haven tot bediende in een sportwinkel: heel wat verschillende functies volgden elkaar op.”
Maar op je 25e ben je in de horeca terechtgekomen. Dat was wel een match?
“Ja, ik heb dit zeventien jaar supergraag en heel intensief gedaan. Eerst achter de bar, erna als ober. Ik werkte zowel in grote restaurants als in bistro’s of danscafés. Maar er werd ook veel gefeest, en de nachturen begonnen door te wegen. Ik kreeg paniek- en hyperventilatieaanvallen en besloot op mijn 35e dat dit geen duurzame of gezonde manier van leven was.”
