“Ik ben de laatste om in hokjes te denken. Toen ik mijn studies Latijn- Wiskunde in het middelbaar had afgerond, vatte ik mijn hogere studies aan. Maar dat lag me niet en op mijn negentiende stopte ik met school. Om te gaan metsen, iets compleet anders. En dat was meteen mijn ding, vanaf nul iets opbouwen met je handen. Ik volgde vervolgens een opleiding metser en bedrijfsbeheer bij SYNTRA Limburg en startte net voor mijn twintigste verjaardag als zelfstandig metser.” Ze zijn jong als ze bij je starten, maar je kan ze nog kneden tot een uitstekende werknemer.
Ondertussen telt Peters bedrijf zeven werknemers, waarvan de oudste amper 23 jaar is. “Tarik Abazar was de eerste leertijdjongere die ik aannam en tevens ook mijn eerste werknemer. Toen SYNTRA Limburg me de vraag stelde of ik geïnteresseerd was in een leerjongere, had ik nog geen ervaring met personeel en stond ik er aanvankelijk niet voor te springen. Maar langs de andere kant was het een mooie kans met een beperkt risico. Je weet dat je met een leertijdjongere geen volleerd werknemer in huis neemt, maar het is ook geen grote kost. Uiteindelijk besloot ik om die sprong te wagen en ik heb er nog steeds geen spijt van. In mei startte er zelfs een tweede leertijdjongere bij ons.”
Beroepsfierheid
Metsen is een harde stiel met lange werkdagen, maar Peter slaagt er op unieke wijze in om de leertijdjongerenen zijn andere teamleden met de glimlach te laten werken. “Ik wil geen typisch bouwvakkersbedrijf zijn, maar eentje waar het echt tof is om te werken, waar iedereen even beleefd en vriendelijk is en waar je op het einde van de dag trots terugkijkt op het geleverde werk. Door met leertijdjongeren te werken, kan ik die ambitie waarmaken.”
“Ze zijn heel jong als ze bij je starten en nog kneedbaar. Al wil dat niet zeggen dat je van hen moet profiteren, want dan komt het niet goed. Maar als je zo’n jongere de kans geeft om zich te ontwikkelen en hem bijstuurt, dan groeit hij uit tot een uitstekende werknemer. Je merkt ook dat die jongens het appreciëren dat ze zich mogen bewijzen. Verder probeer ik iedereen die bij mij werkt beroepsfierheid mee te geven. De schoonste bevestiging daarvan is wanneer ze een selfie nemen bij hun pas gemetste muur.”
Peter benadrukt wel hoe belangrijk het is om voldoende tijd en energie in de leertijdjongere te willen steken. “Ze kosten minder, maar ze kennen of kunnen ook minder als ze bij je starten. Anticipeer dus voldoende: leg uit wat er mis kan gaan en wat de gevolgen zijn. Als je dat duidelijk op voorhand uitlegt, nemen ze wel hun verantwoordelijkheid. Die jongens leren ook snel hun plan trekken. Soms moet je hen eens terechtwijzen, op andere momenten verdienen ze dan weer een schouderklopje. Het lijkt misschien stom, maar zulke kleine zaken maken het verschil.”
Ook Tarik is enthousiast over het systeem van leertijdjongeren. “Op school krijg je wel een diploma, maar kan je niets als je afstudeert. Door met je handen te werken leer je veel. Ik ben nu aan mijn derde en laatste jaar bezig en Peter behandelt me met veel respect als een volwaardige werknemer.”
